manierować

manierować: manierować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, manierowaćruję, manierowaćruje, manierowaćany {{/stl_8}}– zmanierować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'sprawiać, że ktoś, coś ulega manierze, staje się nienaturalnym, pretensjonalnym, sztucznym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Łatwe sukcesy manierują młodych artystów. Ktoś zmanierowany przez otoczenie. Zmanierowany gwiazdor, styl. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

manierować — ndk IV, manierowaćruję, manierowaćrujesz, manierowaćruj, manierowaćował, manierowaćowany «czynić kogoś lub coś sztucznym, nienaturalnym» Nadużywanie obcych wyrazów manieruje styl. manierować się «wpadać w manierę, stawać się zmanierowanym,… … Słownik języka polskiego
manierować się – zmanierować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nabierać maniery (w zn. 2.); wpadać w manierę; stawać się nienaturalnym, pretensjonalnym, sztucznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młodsi aktorzy niekiedy manierują się, grając z gwiazdami. Artysta malarz zmanierował się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
manierowanie — ↨ manierowanie się n I rzecz. od manierować (się) … Słownik języka polskiego
zmanierować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}manierować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias